پژوهشگران با استفاده از الكتروانسفالوگرافي با تراكم بالا، فعاليت مغز ۱۸ شركت‌كننده را حين خواب مورد بررسي قرار دادند. هر بار كه شركت‌كنندگان از خواب بيدار مي‌شدند، از آن‌ها در مورد خواب‌هايي كه ديده بودند و اينكه آيا احساس ترس داشتند، سؤال مي‌شد. پژوهشگران با تجزيه و تحليل نتايج متوجه فعاليت دو منطقه از مغز شدند كه در ترس نقش دارند: اينسولا و قشر سينگوليت. همچون آميگدال كه در كنترل ترس نقش دارد، اينسولا نيز هنگام پريشاني برانگيخته مي‌شود و در ارزيابي عواطف در جريان بيداري نقش دارد. در همين حين، قشر سينگوليت نيز بخشي از مغز ما است كه بدن ما را براي رويدادهاي تهديدآميز آماده مي‌كند. دانشمندان علوم اعصاب براي آگاهي بيشتر در مورد اين مناطق و نقش آن‌ها، دفترچه‌هاي يادداشتي را به ۸۹ شركت‌كننده دادند تا آن‌ها به مدت يك هفته و هر صبح در مورد اينكه خوابهاي آن‌ها موجب ايجاد چه احساسي در آن شده است، مطالبي را يادداشت كنند.